NIKOS DIKAS: CREATIONS

2011. "ImaginariA - ESPACIO/ ΧΩΡΟΣ 03"

ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ / GROUP EXHIBITION

ΠΡΩΗΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΟΔΡΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ /
EX MILITARY CAMP KODRA THESSALONIKI
1 - 17 APRIL 2011

Εγκατάσταση 'Διάφανο, διάτρητο, ολόφωτο' /

Installation 'Transparent, perforated, translucent'

Μπορεί ένα εύθραυστο, ημιδιάφανο, προσωρινό, ολόφωτο κέλυφος, να μας βοηθήσει στην απελευθέρωση της σκέψης μας, μέσα από την συγκέντρωση ή το αναπάντεχο ερέθισμα, κατά την διάρκεια της επίσκεψής μας σε μια έκθεση που πραγματεύεται τη φαντασία;

Μπορεί η επιδερμίδα του ελάχιστου πάχους να αποτελέσει το προστατευτικό κέλυφος για μια στιγμιαία ενδοσκόπιση με αφορμή τα ερεθίσματα της έκθεσης;

Αρκεί η σύμβαση του ότι μπαίνουμε μόνοι μας σε ένα ημιδιάφανο πλημμυρισμένο από φώς κέλυφος, ως μονάδα να μας δώσει τον απαραίτητο χρόνο και χώρο να σκεφτούμε και να φανταστούμε για μας, για τους άλλους, για την τέχνη;

Η εγκατάσταση συμμετείχε στην μόνιμη έκθεση εικαστικών του φεστιβάλ ενώ πλαίσια των παραστάσεων πραγματοποιήθηκαν δράσεις μουσικής, πολυμέσων και κίνησης σε επαφή, μέσα και έξω από αυτήν.

more photos...

about ImaginariA...

2011. Αστικά Φαντάσματα

ΕΡΕΘΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ:

ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΕΡΝΕΣΤΟΥ ΕΜΠΡΑΡ

- Συμμετοχή στο Φεστιβάλ εικαστικών τεχνών «Πεδίο Δράσης Κόδρα» ως τμήμα της έκθεσης του εργαστηρίου του Κέντρου σύγχρονης τέχνης Θεσσαλονίκης "Pictor: Εξερευνώντας το οικείο (περπατάω στην πόλη όταν η πόλη δεν είναι εδώ)".
Λεπτομέρειες...

- Συμμετοχή στo τρίτο μέρος της έκθεσης Hidden Athens που οργανώθηκε από την ομάδα Κέντρο Απόκεντρο στο TAF.
Λεπτομέρειες...

2010. Pixelated carpet.

Installation at Moving Frames Festival, Yeni Tzami Mosque, Mytilene.

25 pieces of carpet fabric, vinyl glue, paper rolls, variable size. 2010

The Pixelated carpet is a connecting device trying to become the interface between the different valuable parts that shape the space of the projections of Moving Frames festival in the arcade of Yeni Tzami* (Mosque) in Mytilene. It is based on the belief that the projection of a digital art piece in such a special space reforms the piece itself and in the same time contemporary art capsizes the static substance of the historical space.
Mosques are spaces connected to meanings as body to earth connection, bare foot pray, meditation, repeated patterns, slow rhythm, certain and proportional geometries. Digital art on the other hand is fluid, diverse, complex and fast.
The Pixelated carpet, progresses as a synthesis of minimum elements of certain sizes and follow the golden rule proportional system. Any single “pixel” element includes the minimum of information (material, size, place, color) but also the same values and ideas of the total synthesis.
The installation imposes a certain way to follow the projections of the digital art pieces of Moving Frames festival. It requests a bare foot and body to ground
experience of the space and projections. A slow and concentrated view of the digital pieces, a low eye level experience of the historical arcade, a closer body to body experience of the audience as a group, not as individuality.

* Yeni Tzami (Mosque) is located in the middle of an area that in the past constituted the Turkish market and which today is known as Epano Skala, in Mytilene. It was built by Naziri Moustafa Aga Koulaxizi in the third decade of the 19th century and constitutes the biggest as well as the most recent Islamic temple of the city.

2010। Astikofouskes: a parasite for the joy of public space.

(Αστικόφουσκες: Ένα παράσιτο απόλαυσης του δημόσιου χώρου)

Installation and visitors performance at
Thessaloniki Urban Festival 2010: Φτού Ξελευτερία! 29/5/10.

More photos and videos available at facebook event "αστικόφουσκες"

Σχετικά με την εγκατάσταση αστικόφουσκες.

Γιατί μας προκαλεί τόση ευχαρίστηση η θέα μιας τόσο απλής κ εύθραυστης οντότητας όπως μια σαπουνόφουσκα; Είναι η δημιουργία από το μηδέν; Η υπέρβαση της βαρύτητας; Το παιχνίδι με τον αέρα; Και παράλληλα τι είναι αυτό που ταυτόχρονα με τη δημιουργία της να απολαμβάνουμε την καταστροφή της;
Μπορεί παρασιτικά και αναπάντεχα συμβάντα να μας συμφιλιώσουν με τον αφιλόξενο και ατελή δημόσιο χώρο της πόλης μας; Πέρα από τις σκληρές και κακοκατασκευασμένες επιφάνειες και το ασθενικό, βρώμικο και εγκιβωτισμένο πράσινο, μπορεί να υπάρξει χώρος για ανθρώπινη έκφραση, ευχαρίστηση, απόλαυση;
Μπορεί, μέχρι να ωριμάσουν οι καταστάσεις και να αποκτήσει η ελληνική πόλη ποιοτικό δημόσιο χώρο, μικρές παρεμβάσεις να ανατρέψουν την απέχθεια που αρχικά προκαλεί η σημερινή εικόνα;
Μπορεί συμπεριφορές ατομικής παρέμβασης, κολάζ, πέρα από αρνητικά χαρακτηριστικά να αποκτήσουν και ρόλο θετικής αλλαγής;
Μήπως πέρα από αυτοκίνητα, τραπεζοκαθίσματα, κάδους, πινακίδες, σταντ, παλούκια, ημιτελή παρτέρια και άλλα καταθλιπτικά, να προσθέτουμε έστω παρασιτικά, έργα τέχνης, συσκευές απόλαυσης, παιχνίδια, φωτισμό, καθίσματα, εξοπλισμό γυμναστικής, ψησταριές, πάγκους πικ-νικ, ξαπλώστρες, σκυλόσπιτα, πράσινο σε δύο τρεις τέσσερις διαστάσεις;
Μήπως η μεγιστοποίηση του χαοτικού, του αυθόρμητου, αλλά με λεξιλόγιο απόλαυσης και όχι μιας αφηρημένης και απάνθρωπης δήθεν λειτουργικότητας, θα μας επιτρέψει να επι-βιώσουμε την περίοδο μέχρι τον σχεδιασμό και την υλοποίησή του;
Οι αστικόφουσκες είναι μία συσκευή αυτόματης και στιγμιαίας απόλαυσης, χαλάρωσης και ονειροπόλησης. Μια εγκατάσταση στιγμιαίας μετατόπισης μέσα στο εύθραυστο πλαίσιο των φυσαλίδων, του περιεχομένου μας ως αστικές οντότητες. Εφήμερες, εύθραυστες, ευάλωτες απέναντι στις διαθέσεις και συμπεριφορές των γύρω.
Η πόλη ως ζωή, η ζωή ως παιχνίδι, το παιχνίδι ως απόλαυση, η απόλαυση ως συνειδητότητα.

2009। Installation: "Hands on prefabricated cartons".

Visitors performance during opening of
Contact Festival 9/10/09 Thessaloniki.

The installation is part of an experimentation into the spacial values that can be elaborated with the use of one module, in this case same pieces of 3mm thick carton.
The artist constructs the main starting part in which he shows a certain approach and a certain desired spacial-aesthetic result.
The visitors of the installation have the opportunity to add pieces either following or subversing the starting approach.
What will finaly prevail: artists's primary approach, visitors' creative attitude or module's inner power?

Starting structure

2009। Balfur: extreme rooftop phenomena. Proposal.

Bat-yam international bienanale of landscape urbanism, Israel, 2010.

Idea

The intervention focuses on the area of Balfur street (Northern section of Balfur St). The area includes urban characteristics much common in most Mediterranean cities, like mixed-use, low-rise buildings, flat roofs etc. Moreover the residents show certain attitudes of expressing their needs, their approach of the built environment. That could be regarded as trying to maximize their private space, or maximize the private identity of the built environment (rearranging apartments’ facades, extensions on balconies etc). The complexity and personalization that contemporary housing approach is trying to elaborate in the western world (collage and adapting facades, plug-in-housing parts etc) has been applied by Mediterranean residents on modernistic housing buildings of the last 3 decades.

Although this general approach there is a certain space that remains as a left over and virtual space: the space of the flat roof tops.

This virtually collective space (in the past in many areas used for washing and drying clothes or storage) at the moment in Bat-Yam’s Balfour street has an extreme unity: flat roofs full of solar water heat containers. These white parasites on top of 3-4 stories buildings are visible from the street level.

The idea of the intervention is to transform these existing parasite elements into something that will provide a new spatial (even temporary) identity to the area. An opportunity for the local community to rethink this space over the city, to explore it, to use it as an alternative collective space, to enjoy its transformations as it gets higher will the planned extensions.