To άγαλμα ήρθε, για να μείνει, η παραλία...έφυγε.
Οι εικόνες προκαλούν τη σκέψη μας, επιβεβαιώνουν πάγιες ελληνικές συμπεριφορές, η ειρωνεία είναι διάχυτη...
Αναρωτιέμαι τόσα μυαλά τα οποία δημόσια εξέφραζαν την άποψή τους και διαμάχονταν με πάθος για την τοποθέτηση του αγάλματος του Κ. Καραμανλή, "φέρτε το εδώ, εκεί, λίγο ακόμα, καλά είσαι!", κοίταξαν έστω και φευγαλέα τα σχέδια του κήπου όπου προβλέπεται να δημιουργηθεί βάση της μελέτης για την διαμόρφωση της παραλίας που εδώ και χρόνια υλοποιείται, για να αποφασίσουν στο σημείο;
Η' είναι παραπάνω από προφανές ότι μια πολιτική απόφαση είναι πιο ισχυρή από έναν δημόσιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, οπότε και θα πρέπει εκείνο το κομμάτι να επανασχεδιαστεί, να τροποποιηθεί, να αλλάξει βάσει του νέου ισχυρού δεδομένου; Θα μπορούσε βέβαια ο αρχιτέκτονας, με την αντίστοιχη πολιτική κάλυψη, να εκδικηθεί και να το θάψει ανάμεσα σε δέντρα, κατασκευές, συντριβάνια και άλλα αρχιτεκτονήματα, αλλά ας μην προτρέχουμε...
Εξ άλλου εδώ κτίρια ολόκληρα μετακινούνται, ένα άγαλμα δεν μπορούμε;
Το σίγουρο είναι ότι το άγαλμα το πληρώσαμε ακριβά οι δημότες Θεσσαλονίκης (πάνω από 160.000 ευρώ) ενώ την "μνημειακή βάση" (περίπου 60.00 ευρώ) την επιβαρύνθηκε το Ίδρυμα Κ. Καραμανλή (τώρα άσχετο εάν δέχεται κρατική επιχορήγηση). Πιθανά να έχει ήδη προβλεφθεί ακόμα και η δυνατότητα ξεμονταρίσματος της βάσης του αγάλματος και επανατοποθέτησης των μαρμάρων σε νέα κατασκευή, οπότε όλα καλά...
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα αυτή την φωτογραφία από την κατασκευή της Νέας Παραλίας το 1962. Νομίζω έχει ενδιαφέρον και σχέση με το τι θα συμβεί σύντομα...
